مثنوی شریف که در نوع خود یگانه و بی‌همتا است نه تنها در عرفان و ادب فارسی بلکه در ادبیات جهان جایگاه ویژه‌ای دارد. سرودن مثنوی نتیجه‌ی فیضان و جوشش شورانگیز چشمه‌ی زلال وجود مولانا بود. تمام همّ و غم مولانا این بود که تنها، واسطه‌ای باشد برای انتقال آن معانی ناب و وحی‌آسا که از دریای معرفت و حکمت الهی به چشمه‌ی جان او تراویده بود. مولانا در لحظه‌های سرودن مثنوی «طایر فکرش به دام اشتیاق» می‌افتاد و آن «نظم پریشان» را رقم می‌زد. او خود اشاره می‌کند که کشنده‌ای درونی گریبان روح او را می‌گیرد و او را به گفتن و سرودن وا می‌دارد.

مثنوی در طی چهارده سال (از حدود سال ۶۵۸ تا ۶۷۲ ه. ق.) در شش دفتر به نظم درآمده است و تعداد ابیات آن در نسخه‌های معتبر مجموعاً به ۲۵۶۳۲ بیت می‌رسد.

دوره‌ی آموزشی شرح مثنوی با تدریس دکتر محمودرضا اسفندیار مجالی است  برای بهره‌گیری از چشمه‌ی زلال حکمت و عرفان مولانا. این دوره در ده جلسه در روزهای یکشنبه از ساعت ۱۷:۱۵ تا ۱۸:۴۵ برگزار می‌شود. آغاز آن ۱۲ آذر است و علاقه‌مندان به حضور در آن می‌توانند تا ۳۰ آبان در ساعت‌های اداری به مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم مراجعه کنند و برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌های ۸۸۷۲۳۳۱۶ و ۸۸۷۱۷۴۵۸ تماس بگیرند.