مثنوی شریف که در نوع خود یگانه و بی‌همتا است نه تنها در عرفان و ادب فارسی بلکه در ادبیات جهان جایگاه ویژه‌ای دارد. سرودن مثنوی نتیجه‌ی فیضان و جوشش شورانگیز چشمه‌ی زلال وجود مولانا بود. تمام همّ و غم مولانا این بود که تنها، واسطه‌ای باشد برای انتقال آن معانی ناب و وحی‌آسا که از دریای معرفت و حکمت الهی به چشمه‌ی جان او تراویده بود. مولانا در لحظه‌های سرودن مثنوی «طایر فکرش به دام اشتیاق» می‌افتاد و آن «نظم پریشان» را رقم می‌زد. او خود اشاره می‌کند که کشنده‌ای درونی گریبان روح او را می‌گیرد و او را به گفتن و سرودن وا می‌دارد.

مثنوی در طی چهارده سال (از حدود سال ۶۵۸ تا ۶۷۲ ه. ق.) در شش دفتر به نظم درآمده است و تعداد ابیات آن در نسخه‌های معتبر مجموعاً به ۲۵۶۳۲ بیت می‌رسد.

دوره‌ی آموزشی شرح مثنوی با تدریس دکتر محمودرضا اسفندیار مجالی است برای بهره‌گیری از چشمه‌ی زلال حکمت و عرفان مولانا. این دوره در ده جلسه در روزهای یکشنبه از ساعت ۱۷:۱۵ تا ۱۸:۴۵ برگزار می‌شود. آغاز آن ۱۵ اردیبهشت است و علاقه‌مندان به حضور در آن می‌توانند در ساعت‌های اداری به مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم مراجعه کنند و برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌های ۸۸۷۲۳۳۱۶ و ۸۸۷۱۷۴۵۸ تماس بگیرند.