یکی از گونه‌های بدعت‌ها و بدایع حافظ که شارحان شعر او کمتر بدان پرداخته‌اند، تلمیحات ویژه و هنرمندانه‌ی قرآنی است. در این شیوه‌ی هنری، حافظ در کل یا بیشتر ابیات یک غزل به شکلی هنرمندانه، پنهانی و دیریاب، به برخی از جنبه‌های زندگی یکی از پیامبران اشاره دارد. فضای کلی غزل در ظاهر امر، هیچ ربطی به داستان آن پیامبر ندارد و عاشقانه، عارفانه و یا پند آموز است اما کدها یا قراینی در ابیات دیده می‌شود که ذهن دقیق و حساس را به فحوای پنهانی آن ماجرا دلالت می‌کند. در حقیقت حافظ با این نوع داستان در داستان‌آفرینی، تعریف سنتی و آشنای تلمیح را ـ که وجه مشترک تمام شاعران است ـ بسط و گسترش می‌دهد؛ آن را از فضای محدود یک بیت فراتر می‌برد و تمام غزل را درگیر ماجرای پیامبر مد نظر خود می‌کند و بدین‌سان بر راز آمیزی و ژرفای هنری آن می‌افزاید.
سی‌وچهارمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی حافظ در روز چهارشنبه ۲۸ آبان ساعت ۱۶:۳۰ با سخنرانی دکتر بهادر باقری به «داستان در داستان: شیوه‌ی هنری ویژه‌ی حافظ در تلمیحات قرآنی» اختصاص دارد که در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود. ورود برای علاقه‌مندان آزاد است.