در نگاه نخست چه بسا دیوان کوچک حافظ از چشم‌انداز تلمیح و اشارات داستانی چندان خاص و درخشان به نظر نیاید. اساسا مضامین و تعابیر و تصاویر او بسیار آشناست و تقریبا همه آنها در دیوان‌ها و متون پیشین یافتنی است به ویژه در قلمرو تلمیح که شامل اشاره هایی به داستان های آشناست، چه تشخصی را می‌توان سراغ کرد؟
اتفاقا این نقطه بسیار مناسبی برای فهم و دریافت طرز حافظ است. حافظ در جایگاه یک صورت‌گر و معمار چیره دست که مجموعه میراث ادبی و فرهنگی پیشین را به چشم مواد و مصالحی می‌نگرد که باید در ترکیبی فشرده و چندلایه بازپرداخت شود، تمام توجه و همتش را بر آشنایی زدایی متمرکز می‌سازد. او می‌کوشد همه‌ی مواد و مصالح آشنا را به شیوه‌ای دیگر بیاراید.
اگر از چند چهره شاخص و نمونه‌های خاص بگذریم بیش و کم مجموع تلمیحات متون نظم و نثر بهره ویژه‌ای از خلاقیت و آشنایی‌زدایی ندارند؛ اما برخی از تلمیحات حافظ کاربرد درخشان آشنایی‌زدایی در قلمرو اشاره به داستان‌های بسیار آشنا به شمار می‌رود.
سی‌وپنجمن مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی حافظ در روز چهارشنبه پنجم آذر ساعت ۱۶:۳۰ با سخنرانی دکتر حمیدرضا توکلی به «حافظ و آفرینشگری در اشارات داستانی» اختصاص دارد که در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود. ورود برای علاقه‌مندان آزاد است.