آثار ناصرخسرو را باید آینه‌ی تمام نمایی از ایده‌ها و اعتقادات رسمی دستگاه فاطمی مصر در قرن پنجم تلقی کرد و دستگاه فکری ناصرخسرو در سنت افلاطونی/ نوافلاطونی جای می‌گیرد. وی در آثارش خود را با افلاطون و نظریاتش مقایسه می‌کند و ساختار اندیشگی ناصرخسرو را به لحاظ فلسفی باید در دنباله‌ی سنت نوافلاطونی جای داد. هماهنگی عوالم محسوس و معقول، لزوم همراهی عمل و علم، ارتقای نفس از جهان محسوسات به عالم معقولات، از آموزه‌های بارز نوافلاطونی است که نزد ناصرخسرو جایگاهی کلیدی دارد.
ششمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی ناصرخسرو در روز چهارشنبه سیزدهم اسفند ساعت ۱۶:۳۰ به بررسی افکار نوافلاطونی ناصرخسرو اختصاص دارد که با سخنرانی سیدمحمد عمادی حائری (مصحح کتاب زادالمسافر  ناصرخسرو) در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود. ورود برای علاقه‌مندان آزاد است.