اعتماد: گنجینه میراث ناملموس این سرزمین، گنجینهای پربار و بیهمتا است. از چهرههای قدیمیتر و قرنها پیش عقبتر تا چهرههای امروزی که همچنان در عصر ما نفس میکشند، نامهایی درخشان و تاثیرگذار داریم که هرکدام بهتنهایی موفق شدند تا باری از فرهنگ و هنر و میراث علمی و معنوی را به دوش بکشند و برای آیندگان به یاد بگذارند. ارزش میراث ناملموس ایران، کم از گنجینهها و بناهای تاریخی نیست. چهرههایی که با پشتکار، اراده و صبری عجیب، سالهای سال در حوزه مورد علاقه خود ایستادند و تلاش کردند تا ادای دینی بزرگ به سرزمین خود کنند. چهرههایی مانند نجف دریابندری که همین فردا و به تاریخ اول شهریور سال ۹۶، هشتاد و هشت ساله میشود. دریابندری نویسنده و مترجم و فیلسوف ما، سالهای سال است که هدیهای متفاوت و دوستداشتنی در خانههای ایرانی دارد. کتاب «مستطاب آشپزی» که ماجراجویی خودش در عرصه آشپزی را با نثر و نوشتاری شیرین و دلپذیر، البته با دقت و کیفیت را با ایرانیها تقسیم میکند. روایت خلق این اثر از یک مهمانی ساده و شبنشینی با یک ناشر آغاز میشود. محمد زهرایی که یک شب مهمان نجف میشود و همان سر میز شام پیشنهاد نگارش کتاب را میدهد. اما همین مهمانی ساده، نه مهمترین اتفاق زندگی دریابندری که مهمترین بهانه آشنایی اکثریت مردم ایران، چه کتابخوان و چه کتابنخوان، میشود و به روزگاری میرسد که نام او را در گنجینه آثار ناملموس ایران ثبت میکند. نام دریابندری همین ماه گذشته ثبت ملی شد تا امروز که به بهانه سالروز تولد هشتاد و هشتسالگی او مینویسیم، حداقل خوشحال باشیم که دریابندری قدر شناخته شد و شمعهای هشتاد و هشت را با قدر و منزلتی شناخته شده، خاموش میکند.