آخرین مطالب

• انسان، موجودی که در میان آمار گم می‌شود
• هایدگر و ویتگنشتاین در افق انسان‌شناسی فلسفی
• سرمایه‌ی مهم رباعی
• زبان فلسفه، زبان درد است
• و نگاهی به زندگی یک زن بی‌وطن
• حافظ از ظن دیگران
• اقبال ایرانیان به ادبیات چک
• مواجهه‌های یک نویسنده‌ی خلوت‌گزین
• در گریز از خشونت: داستان خانه‌نشین‌شدن یک جوان
• وکیل‌مدافع عقل‌باوران
• ​ وقتی از ادبیات حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم؟
• وقتی پای پیشرفت می‌لنگد
• عاشورا، روایتی هویت‌ساز
• حذف بدن در کمدی ابزورد
• فیلسوفی در پی آشتی غرب و شرق
• متن ادبی به مثابه ابژه‌ای قابل تحلیل علمی
• وقتی تصوف پنهان روح دین را حفظ می‌کند
• سخن موسیقی
• تشبّه به اسوه
• رمانی جامعه‌شناختی درباره‌ی تاجیکستان
• کالبدشکافی انسان معاصر
• دست از این شاعری و شعر بدار
• شمس هم‌چنان مهجور است
• علم، فرآیندی جمعی است
• رودررو با ایتالو کالوینو
• او مصلح اجتماعی بود، نه انقلابی
• زن، استعاره‌ای از سرزمین
• نگاه فلسفی به ایده‌ی دانشگاه
• بزرگ‌ترین وظیفه‌ی آموزش و پرورش، آموزش زبان است نه لگاریتم هفت طبقه!
• امیدی به اروپا نیست