خبرگزاری میراث فرهنگی: نشان شوالیه کشور فرانسه به پاس یک عمر فعالیت هنری به استاد محمد رضا شجریان اهدا شد. شجریان هنگام دریافت این نشان گفت که خوشحالم در همه زندگیام هرگز به این مردم و به سرزمینم پشت نکردم، در کنارشان بودهام، برای آنها تلاش کردم و خواهم کرد.
نشان شوالیه کشور فرانسه به پاس یک عمر فعالیت هنری به استاد محمد رضا شجریان اهدا شد. شجریان هنگام دریافت این نشان گفت که خوشحالم در همه زندگیام هرگز به این مردم و به سرزمینم پشت نکردم، در کنارشان بودهام، برای آنها تلاش کردم و خواهم کرد.
به گزارش CHN چندی پیش اعلام شده بود که نشان شوالیه از سوی کشور فرانسه به محمدرضا شجریان داده خواهد شد. حالا او یک شوالیه است. شوالیهای که آواز و موسیقی ایران را به جهانیان معرفی کرده است.
محمدرضا شجریان پس از دریافت نشان شوالیه گفت: «موسیقی ایرانی تنها یک سنت موسیقایی نیست، تنها یک فرهنگ غنی و ریشه دار و کهنسال نیست، بلکه در عین حال نموداری دقیق و روشن از یک تمدن دیرپا و ماندگار است که طی هزاران سال در دل این جغرافیای رنگارنگ شکل گرفته است و من در تمام طول زندگیام و در بیش از نیم قرن حضورم در عرصه موسیقی ایرانی، همیشه و در همه حال کوشیدهام تا نه فقط پاسدار ارزشها، اصول و شکوه و عظمت این سنت موسیقایی ، نه فقط مفسر این فرهنگ غنی بلکه پاسدار این تمدن باشم.»
وی در تفسیری از موسیقی ایرانی افزود: «موسیقی ایرانی همیشه و در هر حال، بازتاب دهنده جلوههای مختلف این تمدن کهنسال و رنگارنگ بوده است، بازتاب دهنده معماری و مهندسی ایرانی در دل خاک و خشت و لعاب و آرامش و سکوت و خلوص و خلوت انسی که در آن موج می زند و از انسانی گفته است که این در این خانههای دلباز و روشن رو به نور، در دل حضور دایمی طبیعت و خورشید و آب ، در جست و جوی لحظه ای آرامش و آسایش و خلوت و مهربانی بوده است.»
به گفته شجریان هنگام دریافت نشان شوالیه، موسیقی ایرانی بازتاب دهنده شعر و ادب غنی و کهنسال این سرزمین و نظم دقیق و مهندسی شده حیرت انگیزش بوده که در تمام طول تاریخ پربارش از خنیاگران کهن تا همه آن شاعران درخشان و گذر از همه پیچ و خمهای تاریخ ، تنها نمایش دهنده حیرت انسان این مرز و بوم از زیست در جهان بود و از پرستش و حمد و ثنای خالق و خلق و آواها و نواهای موسیقی ایرانی هم چیزی جز ستایش حضور در این جهان و حیرت و بهت و ستایش از این نظم و تکامل نیست.
شجریان تاکید کرد که هنرمند ایرانی، برعکس هنرمند غربی، فردیت اش یعنی مایه رسیدن و خلق و آفرینش هنری را همیشه در حیرت از کشف و شهود این جهان با نظم و اصول صرف کرده است. موسیقی ایرانی، جشن و شور درک این حیرت، این کشف و شهود، این شکوه و عظمت است.
شجریان در ادامه گفت: «من در تمام طول این نیم قرن کوشیدم تا این سنت ریشه دار خنیاگری ایرانی را با همه زوایا و گوشهها، همه غنا و عظمت و تنوعش حفظ کنم و پاس بدارم و سپس آن را به آیندگان منتقل کنم. کوشیدم که این سنت خنیاگری را که در عمق این تمدن کهنسال ریشه دارد، از چنگ نوازان هخامنشی تا موسیقیدانان ساسانی و سپس قاریان کلام وحی پاسداری کنم و اگر میتوانم چیزی بر آن بیفزایم و اگر همیشه کوشش کردم تا حافظ و پاسدار دقیق این سنت باشم تنها به این قصد بوده که در غیاب آن معماری با شکوه، آن شعر و ادب غنی و درخشان ، کتابت و خطاطی و مینیاتور و دیگر مایههای هنری این تمدن، موسیقی ایرانی اکنون تنها بازمانده، حافظ و پاسدار و نماینده یک تمدن کهنسال اما در حال نابودی یا دستکم دگرگونی است، باشد.»
شجریان همچنین افزود: «موسیقی ایرانی، سینه به سینه در دل عاشقان حفظ شده، از پستویی به گوشه ای پناه برده، طی قرنها پالاییش و نظم یافته، فردیتهای هنرمندان در طی تاریخ به آن افزوده شده، غنا و تکامل یافته و اکنون فشرده شده و خلاصه شده ویژگیهای یک تمدن است. من کوشش کردم تا آن را حفظ کنم. به تمام و کمال آن خدشه ای وارد نکنم، حرمت اش را بدارم و اگر میتوانم چیزکی به غنایش اضافه کنم، تا دیگرانی شاید آن را متحول کنند و از آن چیزی کامل تر بسازند.»
وی در پایان صحبتهای خود خطاب به سفیر فرانسه و دستاندرکاران این سفارتخانه گفت: «برخود لازم می دانم که از سفیر فرانسه در ایران، به عنوان نماینده ملت دوست و عاشق هنر فرانسه، از رایزن فرهنگی سفارت فرانسه و همکارانشان بابت این نشان و این افتخار تشکر کنم که مرا شایسته دریافت این نشان دانستید و از همه دوستانم، از همه حاضران و سروران و اصحاب هنر و اندیشه که در مجلس حضور دارند و مردمی را نمایندگی میکنند که عاشقانه دوستشان دارم تشکر کنم. خوشحالم در همه زندگیام هرگز به این مردم و به سرزمینم پشت نکردم، در کنارشان بودهام، برای آنها تلاش کردم و خواهم کرد.»