دکتر طهمورث ساجدی
استاد زبان و ادبیات فرانسه
۱. تازهترین کتابی که خواندهاید چه کتابی است و این کتاب را چگونه دیدهاید؟
«نامههای سیاسی کنت گوبینو»، «گوهر عمر» به کوشش پیروز سیار، نشر نی.
۲. بهترین کتابی که خواندهاید چه بوده است؟
«بازیگران عصر پهلوی از فروغی تا فردوست»، نوشتهی محمود طلوعی، نشر علم. این کتاب تحلیل خوبی ارائه کرده و قلم طلوعی بسیار روان است و حرفهای تازهای در کتاب مطرح شده است.
۳. اثر جدیدی(کتاب یا مقاله) از شما منتشر شده یا در دست چاپ است؟
در «نامهی فرهنگستان» مقالهای با نام «بررسی تاریخ ادبیاتنگاری در ایران» در دست چاپ است. کتاب «ایرانشناسی در فرانسه» زیر چاپ است.
۴. کدامیک از آثارتان را بیشتر دوست دارید؟
«از ادبیات تطبیقی تا نقد ادبی» و «ایرانشناسی و خاورشناسی».
۵. نویسندهی مورد علاقهتان کیست؟
استاندال، آرتور دوگوبینو، ویکتور هوگو، ژرار دو نروال.
گوبینو مجموعه داستانی دارد بهنام «افسانههای آسیایی» که تاکنون دو تن از مترجمان ایرانی آن را ترجمه کردهاند: محمد عباسی و عبدالحسین میکده. ولی بعدها متوجه شدند که در ترجمهی عنوان اشتباه کردهاند و باید آن را به «داستانهای آسیایی» تغییر میدادند. این کتاب بعد از اینکه گوبینو از ایران به سوئد میرود در آنجا نوشته میشود که ۳ داستان آن در ایران میگذرد و ۳ داستان در کشورهای همجوار. جمالزاده با خواندن «داستانهای آسیایی» به این فکر می افتد که حوادث و رویدادهایی که در ایران گذشته، مانند گوبینو به صورت کتاب منتشر کند و «یکی بود و یکی نبود» را مینویسد که آن هم ۶ داستان دارد. فاصله زمانی بین گوبینو و جمالزاده ۵۰ سال بوده است.
دیگری صادق هدایت است که او هم مرید گوبینو بوده و این مساله را مصطفی فرزانه در کتاب «آشنایی با صادق هدایت» آورده است. فحشهایی که هدایت در «علویه خانم» آورده، به تقلید از گوبینو است.
۶. از میان آثار شاعران کلاسیک فارسی بیشتر با کدام یک از شاعران مانوس هستید؟
فردوسی و حافظ را دوست دارم از شاعران معاصر هم نیما میخوانم.